Internationale vrouwendag. Hét moment om een aantal leading ladies in de kijker te plaatsen. We vonden ze alvast in de harde ondernemerswereld. En leerden dat vrouwelijkheid, creativiteit en zakelijkheid een perfect trio kunnen vormen!
International Women's Day : Esther De Vos
Esther De Vos was één van de twee vrouwen in de opleiding lassen. Ze maakte een carrièreswitch naar een vak waar toch volgens velen de man het voortouw heeft. ‘Ik zie niet in waarom wij het niet zouden kunnen als vrouw’ zegt ze zelf op deze uitspraak. Esther vertelt over hoe ze haar creativiteit kwijt kon in een echt ‘mannenvak’ en hier een succesvolle zaak bij uitbouwde.
Esther De Vos: last creaties professioneel
Esther De Vos was één van de twee vrouwen in de opleiding lassen. Ze maakte een carrièreswitch naar een vak waar toch volgens velen de man het voortouw heeft. ‘Ik zie niet in waarom wij het niet zouden kunnen als vrouw’ zegt ze zelf op deze uitspraak. Esther vertelt over hoe ze haar creativiteit kwijt kon in een echt ‘mannenvak’ en hier een succesvolle zaak bij uitbouwde.
Credits foto's : Justin Paquay van Elle
Hoe is het allemaal voor jou begonnen?
Stap voor stap, eerst heb ik cultuurmanagement gestudeerd. Na het zesde middelbaar was het echter moeilijk kiezen tussen interieur of sociaal werk. Ik koos dan voor sociaal werk, waar ik op zich wel blij mee was, toch miste ik het interieur gedeelte, daardoor ben ik na mijn studie nog interieurvormgeving gaan studeren. Het was een heel theoretische opleiding, we hadden wel wat praktijkvakken, maar je zat dan met 20 of zelfs meer in één atelier.
Er was simpelweg niet genoeg ruimte om heel veel zelf te maken, of toch niet genoeg vond ik. Toen heb ik mij enorm impulsief ingeschreven voor een cursus lassen. Terwijl ik interieur deed, deed ik dus terwijl die opleiding lassen. Vanaf dan ben ik zelf dingen beginnen maken, heel klein voor vrienden en familie en een afstudeerproject voor school, … op die manier is het vrij snel gegroeid tot wat ik nu doe.
Wat heeft geholpen naar het succes dat je nu hebt bereikt met jouw zaak?
Ik denk de eerste keer dat ik samenwerkte met een architecte, Sophiie Peelman. Zij had mij via Instagram een berichtje gestuurd voor een huis in Keerbergen waar zij het ontwerp van deed. Daar heb ik dan een raam, een deur en nog wat kleine dingen voor gemaakt. Eigenlijk toen, omdat het wat gedeeld werd op instagram, kreeg ik geleidelijk aan meer nieuwe opdrachten binnen. Zo is het van de grond gegaan.
Zijn er naast Sophie Peelman nog andere vrouwelijke ondernemers waar je misschien in de toekomst nog mee wilt samenwerken?
Ja zeker! ik heb het geluk dat ik al met veel vrouwelijke ontwerpers heb mogen samenwerken. Maar er zijn er zeker nog meer. Waaronder bijvoorbeeld Nathalie DeBoel, een interieurarchitecte. Ze heeft super mooie projecten en heeft ook al wat ervaring omdat ze al lang in het vak zit.
Ik werk ook graag met startende ondernemers samen, omdat je zowat dezelfde moeilijkheden hebt en elkaar kunt begrijpen. Als je dan samen iets kunt maken, is dat gewoon superleuk.
Ik zou denken dat veel mensen jouw vak associëren met ‘mannenwerk’, hoe ga je hiermee om als vrouw?
Ik zie niet in waarom wij het niet zouden kunnen als vrouw. Het is en blijft wel echt nog een heel harde mannenwereld. Want ook in de les in het begin was ik de enige vrouw, erna waren we met twee wat ook nog niet echt ideaal is. Ik denk vooral dat het is omdat het heel fysiek zwaar werk blijft, ik onderschat het zelf soms nog. Een balustrade van 7 meter of een deur maken dat is gewoon heel zwaar, ik heb daardoor ook geleerd om te focussen op wat kleinere dingen, meer meubels in plaats van echt constructie. Dus je moet zeker en vast je eigen weg erin zoeken, weten van jezelf wat je kan en waarvoor je hulp moet vragen.
Ik vind het nu ook wel toffer om iets kleinschaligere meubels te maken, daar kan ik meer mijn creativiteit in kwijt. Dat is ook in essentie wat ik leuk vind aan mijn vak, het ontwerpen en het uiteindelijk dan kunnen maken.
Je maakt ook op vraag meubels met klanten, perkt dat soms je creativiteit niet wat in?
Eigenlijk word ik daar meer door gestimuleerd. Het daagt mij uit een combinatie te vinden tussen wat de klant fijn vindt, en verder te blijven zoeken tot ik ook tevreden ben.
De mensen die aan mij iets vragen weten ook wel wat mijn stijl is en zijn daar ook naar op zoek. Natuurlijk als ze iets vragen wat ik totaal niet wil doen, dan zeg ik dat meestal ook. Stel dat iemand zou vragen een ontwerp klakkeloos over te nemen, moet ik toch vriendelijk afwijzen.
Is het dan moeilijk om nee te zeggen tegen klanten? Zeker als startend bedrijf zal het toch moeilijk zijn om inkomsten af te zeggen?
Zeker in het begin. Ik heb toen soms zotte dingen gedaan. Zoals projecten aan te nemen dat fysiek véél te zwaar waren voor mij alleen. Waardoor ik vaak vloekte op mijzelf om die opdracht aan te nemen. Ik maakte wel elke project netjes af, en was dan ook altijd heel trots als dat lukte.
In het begin had ik minder keuze, nu zit ik wel in de luxepositie dat ik vaker nee kan zeggen.
Wat zou je tegen iemand zeggen die zelf een zaak zou willen beginnen zoals jij?
Zorgen voor structuur, omdat ik heel vaak avonden en weekends werk. Je houdt dat eigenlijk niet vol, ontspanning en andere dingen buiten werken zijn noodzakelijk. Ik heb heel vaak dat ik kleinere projecten aanneem met de gedachte ‘Ik doe dat wel even tussendoor.’ Maar als je zoveel opdrachten ‘tussendoor’ aanneemt, wordt het uiteindelijk wel veel meer werk dan je dacht.
Goed plannen en je planning niet te optimistisch maken is ook een tip. Hou wat reserve tijd over, omdat je anders het gevoel hebt dat je jezelf heel de tijd achterna loopt door je deadlines dat opstapelen. Uiteindelijk is dat heel vermoeiend voor jezelf. Geef jezelf zeker de tijd om die dingen uit te zoeken, zeker als je het allemaal alleen moet doen is het oké om op je eigen tempo te zoeken wat werkt en wat niet.